In een acht pagina’s lang artikel beschrijven drie wetenschappers het domino-effect van goedbedoelde regelingen voor inkomensondersteuning. Bij hun berekening gebruikten zij de unieke Rekenhulp van Senioren Brabant-Zeeland.
In een uitgebreid stuk onderzoeken prof. mr. dr. Diana van Hout (hoogleraar formeel belastingrecht in Nijmegen, associate professor bij Tilburg University en voorzitter van Stichting Ondersteuning Fiscale Rechtshulp), mr. dr. Sonja Dusarduijn (associate professor bij Tilburg University) en mr. Annelieke Huijerjans (docent bij Tilburg University en gemeenteraadslid) de samenloop tussen de Wlz, de AOW en Wet IB, en in hoeverre deze samenloop verschillen teweegbrengt tussen burgers en of dit strijd oplevert met het gelijkheidsbeginsel.
Maatschappelijke gevolgen
Voor de beantwoording van deze vraag leggen de deskundigen eerst uit hoe deze regelingen werken. Voor een goed begrip van de problematiek gaan zij in op de werking van de Wlz, de berekening van de eigen bijdrage en hoe deze samengaan met andere regelingen. Daarna worden de verschillende partnerbegrippen, de bijbehorende keuzes die door burgers gemaakt kunnen worden en de verschillende financiële gevolgen van die keuzes geanalyseerd. Vervolgens worden de verschillende maatschappelijke en rechtsgevolgen van de samenloop nader bestudeerd. Daarna toetsen zij in hoeverre dit een strijd oplevert met het gelijkheidsbeginsel en het draagkrachtbeginsel. Tot slot worden mogelijke oplossingen aangedragen.
Niet goed te voorspellen
De bijdrage van Van Hout, Dusarduijn en Huijerjans gaat over de financiële gevolgen voor ouderen waarbij een van de partners in een verpleegtehuis wordt opgenomen. Zij krijgen te maken met een samenloop van talloze regelingen zoals de Algemene Ouderdomswet, de Wet langdurige zorg, de Wet inkomstenbelasting 2001, het formele belastingrecht en het toeslagenstelsel. De gevolgen van de samenloop van deze regelingen is, zonder diepgaande kennis hiervan, meestal niet goed te voorspellen. Dit zorgt ervoor dat mensen meestal niet de beslissingen kunnen nemen die voor hun situatie het beste is, zoals de keuze om wel of niet als partner aangemerkt te worden. De samenloop tussen deze regelingen zorgt voor een grote, en doorgaans willekeurige, financiële ongelijkheid tussen burgers. Daarnaast leiden deze maatregelen tot diverse maatschappelijk ongewenste effecten, zoals een slechte doorstroming van mensen op de huizenmarkt. Goedbedoelde wet- en regelgeving krijgt door de samenloop in de praktijk dus een heel ander effect dan beoogd, aldus de auteurs.
Rekenhulp
Hans van Dijk, Theo van Hamond, Olaf Nouwens en Wim Nouwens van Senioren Brabant-Zeeland signaleerden voor het eerst bovenstaande problematiek. Het drietal leverde ook waardevolle input voor het artikel. Voor de berekening in het stuk is gebruikgemaakt van de Eigen bijdrage rekenhulp van Senioren Brabant-Zeeland, omdat – zo stellen de auteurs – de rekenhulp van het CAK wisselende uitkomsten geeft. Het artikel verscheen in MBB Beschouwingen, een tijdschrift voor belastingrecht en de belastingadviespraktijk.
Lees het artikel: Het domino-effect van goedbedoelde regelingen voor inkomensondersteuning
Foto: Pixabay